ตะเกียกตะกาย ทุ่มเท เท่าไร
ไม่เคยจะมีความหมายเลยสักที
ต่อให้ทำ แทบตาย
ก็ยิ่งไกลยิ่งเดินต่อไปยิ่งไปไม่ถึงเธอเสียที
เตือนตัวเองทุกทีที่เธอผ่านมาทุกครา
ที่เธอสบตาส่งยิ้มมาหากัน
พอกันทีเลิกทำอะไรให้ใจต้องเจ็บ
มันดีอยู่แล้วเมื่อที่ตรงนั้นไม่มีเรา
แต่ก็ยัง ไม่เคยจะพออีกหัวใจ
ก็ยังจะวนจะเวียนจะวอจะแว
จะวุ่นจะวายใกล้เธอทุกที
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี้ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด
ก็เลยต้องเจ็บซ้ำๆ แบบเดิมย้ำๆ อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไม่เคยจะหยุด หยุดทำตัวเองให้เดือดร้อน
แล้วใจก็พังต่อไป ไม่รู้ต้องโทษใคร โทษใจ ที่บ้าเอง
พอมันควรจะพอ มันควรจะพอเสียที
บอกใจว่าพอ มันควรจะพอ
มันควรจะพอสักที
พอเราต้องพอ เราต้องพอเสียที
ท่องไว้ในใจ
แต่ก็ยัง ไม่เคยจะพออีกหัวใจ
ก็ยังจะวนจะเวียนจะวอจะแว
จะวุ่นจะวายใกล้เธอทุกที
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้ใจตัวดี ก็มัวแต่หาวิธีให้ใจเจ็บ
ไม่เคยจะเข็ดสักครั้งไม่พอสักครั้ง ก็เจ็บซ้ำ ซ้ำมันเรื่อยไป
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไม่เคยจะหยุด หยุดทำตัวเองให้เดือดร้อน
แล้วใจก็พังต่อไป ไม่รู้ต้องโทษใคร โทษใจ ที่บ้าเอง
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี้ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด
ก็เลยต้องเจ็บซ้ำๆ แบบเดิมย้ำๆ อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไม่เคยจะหยุด หยุดทำตัวเองให้เดือดร้อน
แล้วใจก็พังต่อไป ไม่รู้ต้องโทษใคร โทษใจ ที่บ้าเอง
วันทุกวันที่ผ่านไป วันทั้งวันที่ล่วงเลย
ยังไม่เคยจะหยุด จะคิดยังวนยังเวียน
ยังวอยังแวยังตอยังแย ยังทำซ้ำๆ เดิมๆ ทุกที
ยังไม่เคยจะพอ ยังรอแต่เขาทุกที
เธอก็ไม่รับไม่รู้ไม่สงไม่สัยไม่เคยจะแคร์
แม้เราจะทำอะไรจะท้อจะแท้จะทนจะทุ่มจะเท
เจ็บใจจนเป็นบ้า อีกไม่นานคงเป็นบ้า
ถ้าเป็นอย่างเนี้ย คง บ้าบ้าบ้าบ้า
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี้ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด
ก็เลยต้องเจ็บซ้ำๆ แบบเดิมย้ำๆ อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไม่เคยจะหยุด หยุดทำตัวเองให้เดือดร้อน
แล้วใจก็พังต่อไป ไม่รู้ต้องโทษใคร โทษใจ ที่บ้าเอง
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี้ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด
ก็เลยต้องเจ็บซ้ำๆ แบบเดิมย้ำๆ อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย ไอ้ใจตัวดี ก็เป็นอย่างเนี้ยทั้งปีไม่ยอมเข็ด
ก็เลยต้องเจ็บซ้ำๆ แบบเดิมย้ำๆ อย่างนี้ทุกวันเรื่อยไป
โธ่ไอ้บ้าเอ๊ย